De Evenmens
Amenra
GENRE We zijn even mens
Met hart en ziel
Ik hier nu kniel
En geef aan jou
Mijn hart mijn ziel
Ik zie ik zoek
Een god van vlees en bloed
Al die mij ontviel
Zoals een gevallen doek
Met hart en ziel
Voor jou viel
Met hart en ziel
Zo voor jou viel en
Ik mijn dank aan jou
In tranen giet
Zie hoe ik de asse
De urne aan je gaf
Ik zie ik zoek
In stilte
Mijn eigеn graf
Ik ben de kilte
Dе keizer van grote spijt
En zie hoe mijn kroon van ijzer
Mijn huid aan flarden snijdt
Ik voelde
Hoe niemand ons begrijpt
En volgde
Mijn wil, mijn wonder
Door bliksem en donder
Door liefde en leed verbonden
In evenwicht
En doelgericht
In een oogopslag gekroond
Heers jij, net als ik
Over het verloren woord
Verkoren door de hoeder
De moeder
Die van ons elk beviel
En heers ik
In dit vrije huis
En heers ik
Op dit open erf
Tot ik sterf
Ik neem afscheid
Van dit stervend lichaam
Dit stervend hart
De dagen zwart
Ik verlies me in het vuur elk uur
Het grote Lijden tegemoet
Te voet
Met jou erbij
En ik hou moed
Verrezen. De hemel in geprezen
Onze tijd. Samen. De eenzaamheid
Al mijn liefde gegeven
Ik loop het onzichtbaar licht tegemoet
En ik hou moed
Verbrandt
Die stilte
Verbrandt
Die eenzaamheid
En op de as van wat toen was
Is nu gebouwd
Ons aller huis
Ik vond het in de ogen van mn medemens
Klimmend klauwend uit de dieptes reikte het de hand
Het maanlicht voor altijd nu in mn huid gebrand
Verbonden, schuilend in het huis die eeuwig warmte gaf
Nu hier in deze nacht
Ik had het niet verwacht
Ook hier in deze nacht
Ik had het niet verwacht
Ik zie je in de ogen van mn medemens
En laat daar zo mn hart mn huis nu even onbemand
Zoals de ziener zoekend tracht en zo zijn pijn verzacht
Ik had je niet verwacht
Ons aller huis
Het houten kruis
De verkoolde kelk
De moedermelk
Zie hoe
Met hart en ziel
Ik hier nu kniel en jouw grote Pijn
Laat niemand zijn
Met hart en ziel
Ik hier nu kniel
En geef aan jou
Mijn hart mijn ziel
Ik zie ik zoek
Een god van vlees en bloed
Al die mij ontviel
Zoals een gevallen doek
Met hart en ziel
Voor jou viel
Met hart en ziel
Zo voor jou viel en
Ik mijn dank aan jou
In tranen giet
Zie hoe ik de asse
De urne aan je gaf
Ik zie ik zoek
In stilte
Mijn eigеn graf
Ik ben de kilte
Dе keizer van grote spijt
En zie hoe mijn kroon van ijzer
Mijn huid aan flarden snijdt
Ik voelde
Hoe niemand ons begrijpt
En volgde
Mijn wil, mijn wonder
Door bliksem en donder
Door liefde en leed verbonden
In evenwicht
En doelgericht
In een oogopslag gekroond
Heers jij, net als ik
Over het verloren woord
Verkoren door de hoeder
De moeder
Die van ons elk beviel
En heers ik
In dit vrije huis
En heers ik
Op dit open erf
Tot ik sterf
Ik neem afscheid
Van dit stervend lichaam
Dit stervend hart
De dagen zwart
Ik verlies me in het vuur elk uur
Het grote Lijden tegemoet
Te voet
Met jou erbij
En ik hou moed
Verrezen. De hemel in geprezen
Onze tijd. Samen. De eenzaamheid
Al mijn liefde gegeven
Ik loop het onzichtbaar licht tegemoet
En ik hou moed
Verbrandt
Die stilte
Verbrandt
Die eenzaamheid
En op de as van wat toen was
Is nu gebouwd
Ons aller huis
Ik vond het in de ogen van mn medemens
Klimmend klauwend uit de dieptes reikte het de hand
Het maanlicht voor altijd nu in mn huid gebrand
Verbonden, schuilend in het huis die eeuwig warmte gaf
Nu hier in deze nacht
Ik had het niet verwacht
Ook hier in deze nacht
Ik had het niet verwacht
Ik zie je in de ogen van mn medemens
En laat daar zo mn hart mn huis nu even onbemand
Zoals de ziener zoekend tracht en zo zijn pijn verzacht
Ik had je niet verwacht
Ons aller huis
Het houten kruis
De verkoolde kelk
De moedermelk
Zie hoe
Met hart en ziel
Ik hier nu kniel en jouw grote Pijn
Laat niemand zijn
No comments:
Post a Comment